Adapting to a new normal : changes in behavioral symptoms in children with ADHD during online education

Abstract

Objective: Children with neurodevelopmental disorders, such as Attention-Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), are considered a particularly vulnerable group due to the distress caused by the COVID-19 pandemic and associated social isolation measures. This study aimed to examine the alterations in symptoms of children with ADHD during the COVID-19 outbreak. Methods: Sociodemographic data and ADHD symptom scores, measured using the Swanson, Nolan, and Pelham scale (SNAP-IV) parent form, were obtained from patient files from the same educational year prior to the pandemic. In addition to pandemic-related inquiries, parents were requested to complete the SNAP form again to assess their children's current conditions. Results: Of the total 104 cases, 28.8% were female with a mean age of 10.5 (SD=2.4). There were no significant differences in ADHD symptom scores before and during quarantine. Participants who received regular online education had a significantly lower rate of externalizing problems. Children with parents who developed new onset negative emotional problems exhibited a significantly higher rate of internalizing problems. Participants whose fathers worked from home had a significantly lower rate of internalizing problems compared to children with fathers working in an office or who were unemployed. Conclusions: The pandemic did not induce changes in the core symptoms of ADHD. It is inferred that educational planning for children, parental well-being, and accommodating parents' employment opportunities are among the most critical factors in maint

Amaç: Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) gibi nörogelişimsel bozuklukları olan çocuklar, COVID-19 pandemisinin neden olduğu sıkıntılar ve ilişkili sosyal izolasyon önlemleri nedeniyle, özellikle hassas bir grup olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada, COVID-19 pandemisinde DEHB'li çocukların semptomlarındaki değişikliklerin incelemesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Sosyodemografik veriler ve Swanson, Nolan ve Pelham ölçeği (SNAPIV) ebeveyn formu kullanılarak ölçülen DEHB semptom skorları, pandemi öncesinde aynı eğitim yılındaki hasta dosyalarından elde edilmiştir. Pandemiyle ilgili sorulara ek olarak, ebeveynlerden çocuklarının mevcut durumlarını değerlendirmek için SNAP formunu tekrar doldurmaları istenmiştir. Bulgular: Toplam 104 katılımcının yaş ortalaması 10.5 (SS=2.4) olup örneklemin %28.8’i kızlardan oluşmaktadır. Katılımcıların karantina öncesi ve sırasında DEHB semptom skorlarında anlamlı bir fark saptanmamıştır. Düzenli çevrim içi eğitim alan katılımcıların dışsallaştırma problemleri anlamlı derecede daha düşük bulunmuştur. Yeni başlangıçlı olumsuz duygusal problemler yaşayan beveynlere sahip çocuklarda içe yönelim sorunları anlamlı derecede daha yüksek oranda görülmüştür. Babaları evden çalışan katılımcıların içe yönelim sorunları, babaları ofiste çalışan veya işsiz olan çocuklara kıyasla anlamlı ölçüde daha düşük bulunmuştur. Sonuç: Pandemi, katılımcıların temel DEHB semptomlarında belirgin değişikliğe yolaçmamıştır. Pandemi döneminde DEHB'li çocuk ve ergenlerin esenlik halinin sürdürülmesinde eğitim planlamasının yanı sıra, ebeveynlerin esenlik düzeyinin ve istihdam olanaklarının en önemli faktörler arasında yer aldığı görülmektedir.